Neurologopedia na czym polega?

Wielu osobom wydaje się, że wszelkimi zaburzeniami mowy zajmuje się ten sam logopeda. Jednak, z uwagi na fakt, że logopedia jest nauką stale rozwijającą się oraz na wielorakość przypadków z jakimi pojawiają się pacjenci, w ostatnich czasach zaczęło powstawać wiele specjalizacji logopedycznych. Wszystko po to, by odpowiednia osoba trafiła na odpowiednio dopasowanego dla niego specjalistę. Obecnie, nie ma jednolitego wizerunku zawodu logopedy i jego tożsamości.

Poniższy artykuł został stworzony, po to by przybliżyć wizerunek jednego z nich, a mianowicie neurologopedy. W nim znajdą się odpowiedzi na to:

• Kim właściwie jest neurologopeda?
• Czym się zajmuje?
• Kiedy udać się do neurologopedy?
• Czym jest diagnoza neurologopedyczna i jak się na nią przygotować?
• Na czym polega terapia logopedyczna?
• Kiedy zgłosić się do neurologopedy?

W myślach wielu osób tkwi błędne przekonanie, że neurologopeda to osoba, pracująca z osobami chorymi psychicznie, co więcej pojawiają się także niewłaściwe stwierdzenia, że neurologopedia to terapia.

Neurologopedia to połączenie dwóch gałęzi nauki – neurologii oraz logopedii. 

Rozkładając na czynniki słowo neurologopedia, według Słownika Języka Polskiego PWN, to:

-neuro – pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z nerwami lub układem nerwowym.

-logopedia – nauka zajmująca się kształceniem prawidłowej wymowy oraz usuwaniem jej wad i zaburzeń.

Kim, zatem właściwie jest neurologopeda?

Wielu osobom wydaje się, że wszelkimi zaburzeniami mowy zajmuje się ten sam logopeda. Jednak, z uwagi na fakt, że logopedia jest nauką stale rozwijającą się oraz na wielorakość przypadków z jakimi pojawiają się pacjenci, w ostatnich Neurologopeda, to specjalista zajmujący się zarówno, diagnozą jak i terapią zaburzeń mowy, języka czy komunikacji dzieci oraz dorosłych, spowodowanymi opóźnionym dojrzewaniem lub uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego.

Czym, głownie zajmuje się neurologopeda?

• Pracą z dziećmi, które rozwijają się nienormatywnie na skutek, wielorakich dysfunkcji czy uszkodzeń układu nerwowego. Jego praca wbrew pozorom, rozpoczyna się już na etapie prymarnym a mianowicie poprzedzającym mowę. Rodzice mogą zwrócić się do specjalisty z problemami w zakresie picia, żucia czy połykania. Są to niezwykle ważne czynności, przygotowujące dziecko do gaworzenia (celowego i świadomego naśladowania mowy ludzkiej) czy tworzenia sylab. Neurologopeda czuwa nad stymulowaniem mózgu, pomaga także wypracować prawidłowe wzorce czynności prymarnych,
• Pracą z dziećmi urodzonymi przedwcześnie, a także, które przez długi czas były karmione sondą, przebywały w inkubatorze, po niedotlenieniu w czasie porodu, czy z niską wagą urodzeniową,
• Pracą z pacjentami z autyzmem,
• Pracą z pacjentami z zespołem Aspergera,
• Pracą z pacjentami z opóźnionym rozwojem psychoruchowym, z opóźnionym rozwojem mowy, dyzartrią, afazją, jąkające się, z zaburzeniami głosu,
• Pracą z pacjentami po rozszczepie podniebienia,
• Pracą z pacjentami po rozszczepie warg,
• Pracą z pacjentami z zespołami genetycznymi (zespół Downa),
• Pracą z dziećmi niemówiącymi,
• Pracą z pacjentami z niepełnosprawnością intelektualną.

Neurologopeda zajmuje się, także pracą z osobami dorosłymi, z zaburzeniami mowy o podłożu neurologicznym, a zatem z pacjentami po:

• Udarach
• Guzach mózgu
• Niedotlenieniach
• Laryngektomii – osób, które przeszły operację usunięcia krtanii

W związku, z szerokim spektrum oraz złożonością dolegliwości, którymi zajmuje się neurologopedia, poszczególni terapeuci decydują się często na specjalizację w określonych grupach pacjentów, zgodnie ze swoją wiedzą, umiejętnościami i zainteresowaniami.

W związku, z szerokim spektrum oraz złożonością dolegliwości, którymi zajmuje się neurologopedia, poszczególni terapeuci decydują się często na specjalizację w określonych grupach pacjentów, zgodnie ze swoją wiedzą, umiejętnościami i zainteresowaniami.

Wykształciło się zatem nieoficjalne pojęcie – neurologopeda dziecięcy, który zajmuje się głownie pracą z dziećmi. Za pomocą szeroko pojętej stymulacji, pomaga im wykształcić nowe połączenia neuronalne, czy też wprowadza mowę niewerbalną, dzięki którym to będą w stanie komunikować się z otoczeniem.

W wyżej wymienionych przypadkach ważna jest jak najszybsza konsultacja z neurologopedą, on na podstawie wywiadu, wyników badań medycznych i odpowiednio dobranych narzędzi przeprowadzi diagnozę, a następnie dostosowaną do potrzeb i możliwości pacjenta terapię.

Jak wygląda diagnoza neurologopedyczna? Jak się na nią przygotować?

Terapię neurologopedyczną poprzedza diagnoza, jest to pierwsza i niezwykle ważna wizyta, na której specjalista przeprowadza wywiad logopedyczny z samym dorosłym pacjentem, bądź w przypadku dziecka z rodzicem. Dostarcza on niezbędnych informacji na temat problemu i przebiegu rozwoju pacjenta.

Diagnoza neurologopedyczna obejmuje między innymi ocenę:

• czynności i funkcji pokarmowych: żucie, połykanie, gryzienie,
• budowy i funkcjonowania aparatu artykulacyjnego (aparatu mowy),
• mowę bierną i czynną,
• percepcji słuchowej i wzrokowej,
• umiejętności komunikacyjnych, językowych i poznawczych,
• wrażliwości na bodźce.

Jak się przygotować na diagnozę neurologopedyczną?

Warto przypomnieć sobie poszczególne etapy rozwoju dziecka czy w przypadku dorosłego, przebieg choroby oraz istotne wydarzenia z życia, które mogły mieć związek z pojawiającym się problemem. 

W przypadku dzieci niezwykle istotne są informacje na temat:

• przebytych chorób podczas ciąży, przyjmowanych leków,
• przebiegu porodu, skali Apgar,
• podobnych zaburzeń w rodzinie, chorób przewlekłych,
• przebytych chorób, wirusów,
• badania słuchu,
• nawyków dziecka, sposób oddychania, trudności z żuciem, połykaniem,
• sposobu komunikowania się, interakcji dziecka z otoczeniem,
• rozwoju motorycznego (siadanie, wstawanie, chodzenie).

Dodatkowo, co ważne zarówno w przypadku dzieci jak i dorosłych niezwykle istotne jest zaopatrzenie się w dokumentację medyczną (np. neurologiczną, laryngologiczną, foniatryczną, audiologiczną, genetyczną), zawierającą wyniki badań, opinie specjalistów czy historię dotychczasowego leczenia (szczególnie neurologopedycznego, neuropsychologicznego), ponieważ może zawierać informacje istotne dla przebiegu procesu diagnostycznego.

Skonsultuj się z neurologopedą:

• prze

• kiedy u dziecka podejrzewasz lub ma zdiagnozowany zespół genetyczny czy zaburzenia neurologiczne,
• kiedy twoje dziecko jest z grupy ryzyka ciążowego lub okołoporodowego (na przykład: jest wcześniakiem, ciąża nie przebiegła prawidłowo, było karmione sondą),
• kiedy dziecko nie mówi, nie kontaktuje się z tobą, nie reaguje, nie pokazuje – a powinno.
• kiedy obserwujesz u dziecka opóźnienie psychoruchowe,
• kiedy zauważasz u dziecka problemy z jedzeniem,
• kiedy ty lub ktoś z bliskich ma zaburzenia mowy po udarze, guzach mózgu, niedotlenieniach
• kiedy ty lub ktoś z twoich bliskich ma zaburzenia mowy po wypadku,
• kiedy ty lub ktoś bliski ma choroby neurodegeneracyjne.

Skorzystaj z pomocy naszych specjalistów, umów się na wizytę!

Co dalej?

Po odbytej diagnozie neurologopedycznej, specjalista programuje odpowiednią dla pacjenta terapię neurologopedyczną.

Terapia neurologopedyczna, to całość specyficznych oddziaływań ukierunkowanych na usunięcie lub zmniejszenie wszelkich zakłóceń procesu porozumiewania się lub wypracowanie nowego systemu komunikowania się. Jest ona zawsze dostosowana indywidulanie do potrzeb i możliwości pacjenta i zależna od wyniku wcześniej przeprowadzonej i wspominanej przeze mnie diagnozy neurologopedycznej. Jak najszybsze wykrycie uszkodzenia i podjęcie terapii daje szansę na szybszą poprawę kondycji mowy.